Balik-Tanaw 3: Trip to Vancouver

June 6, 2004: Paalis na ako ng Davao, maaga pa akong gumising dahil ang aga naman ng flight na pinili. Kailangan kasing PAL, para yung mga gamit ko sa Vancouver ko na kukunin para wala na akong bitbitin sa Maynila. Kasama ko si Ate Venus mula Davao. Sa NAIA na kami nag-almusal.

Umalis na rin kami ng Maynila, 4:40PM. At nagsimula na ang labintatlong oras na biyahe. Tatlong beses ko rin napanuood ang "The Prince and Me." Pero isang beses lang ako umiyak, hehehe. Sentimental tear ducts.

1PM kami lumapag sa Vancouver. Ang flight pa namin sa papuntang Toronto, 11:30PM. Kaya ang haba pa ng oras na maghihintay. Pagkatapos asikasuhin ang customs and immigration papers, sumakay na kami ng Airporter papuntang downtown Vancouver. May kanita akong dalawang magkaibigan, nagkakantahan... malamang maganda ang hapon nila.



Tapos sumakay kami ng Double Decker bus upang umikot ikot. Bumababa kami minsan sa Prospect Point sa Stanley Park. Kasama ko dito si Fr. Ed Martinez, SJ, presidente ng Ateneo de Davao University.



Tapos pumunta kami sa harbour. Ang ganda ng langit, kaya heto:


Kumain kami ng napakasarap na French crepes sa isang restobar. Di ko naubos, ang laki kasi.Tapos lakad lakad sa ibat ibang kalye. Tapos giniginaw na ako, brrrrrr. Pero ang isang napakahalagang natutunan ko sa aking munting panahong pamamalagi dito ay ang ganda ng mga bulaklak ... ang ritmo ng takbo ng buhay ay tulad na tulad sa Davao. Hindi kasing bilis ng Manila, at hindi kasing bagal ng Basilan. Hinayhinay pero kanunay.



Bumalik na kami sa Vancouver International Airport, 10:00PM. Buti na lang merong WiFi hotspot sa airport. Kaya nakapag-internet ako, nakausap ko via Mac IM Chat si Igy Castrillo. Dito ko rin nalaman na imposibleng makatanggap ako ng SMS sa aking Globephone. So, balik ako sa payphone kung tatawag ako sa Davao.